ทำมายฟะ
เรื่องมานยาวจริงๆๆเลยวุ้ย
โทรมาบอกว่าจะไปแม่สอด
และกรู๋ก็บอกแล้วนะว่าถ้าไปถึงให้โทรมาหาด้วย
แต่พอไปถึง
ก็ไร้วี่แววว่าพี่จะโทมา
สุดท้ายกรู๋ทนไม่ไหว
จนต้องเป็นฝ่ายโทร
กรู๋เข้าใจว่า พี่ไม่มีมือถือใช้ตอนนี้
เพราะฝีกรู๋เองหละ แต่ต้นเหตุมันเกินจากใคร? น่าจะทั้งสองฝ่าย
กรู่โทรไปหาเอบร์เพื่อนพี่ ชื่อ แจส
เขาบอกว่าตอนนั้น (เวลาสี่ทุ่มกว่า) เขากะลังกินข้าวกัน
กรู๋ถามว่าแล้วพี่นั่งอยู่กะใคร
"พี่แจส" ตอบว่านั่งอยู่ข้างๆเขาเองแหละ
งั้นขอสายพี่หน่อยจิ
"...ๆๆๆรับโทสับ งานเข้าว่ะ"
ตะโกนซะเสียงดังเชียว
ไหนบอกว่านั่งอยู่ข้างๆๆไง ยังคุยไม่ทันรู้เรื่องเลย แบตเสือกหมดซะก่อน กรู๋ละเซง
โธ่เอ๊ย
มันน่าคิดไหมละ
ว่าพี่เขาจะนั่งอยู่ข้างๆๆใคร
ก็คงจะเป็นอีแบบเดิม
คงจะนั่งอยุ่ข้างๆๆผู้หญิงคนนั้นอีกตามเคย
เพราะเห็นว่าพี่ไม่มีเพื่อนผู้ชายที่สนิทๆเลยนิ
และตั้งแต่กลับจากแม่สอดกรู๋ก๋ยังไม่ได้ข่าวพี่เลย
จนเมื่อคืนฝันว่าพี่เขามาหาและชวนหนีไปด้วยกาน
ตื่นขึ้นมากร๋ละใจไม่ดีเลย
ตอนเที่ยงเลยโทรไปหา
แม่งชิบ
คุยกระกรู๋นะ
ทำน้ำเสียงอย่างกะคนเซงสุดๆๆ
ตอบกรู่แบบสั้นๆๆ ด้วยคำๆเดียวตลอด
"อืมๆๆๆ"
แล้วแมร่ง ไม่ให้กรู๋เซรงได้ไงฟะ
อารมณ์งี้นะ กรู๋ละเซร็ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น