กรู๋ละไม่เข้าใจ จิตใจมนุษย์
ไหนรับปากแล้วไง ว่าถ้ากลับไปถึงบนนั้นจะโทรมาหา
และผ่านมาได้สองวันแล้ว
ยังไม่มีวี่แววว
มีแต่ข้อความสั้นๆๆ ว่า "ดึกแล้ว อย่าโทรมาอีก"
สรุปคือ กรู๋ต้องอยู่กะความเหงา
กรู๋ต้องจัดการกะความเหงาทั้งหมดด้วยตัวกรู๋เอง
นั่นเป็นสิ่งที่กรู๋ทำได้
แต่..
สิ่งที่กรู๋ต้องเอามาคิดตลอดเลยคือ
การที่พี่ต้องอยู่บนนั้น
และมีผู้หญิงคนนั้นชอบพี่มากมาย
และกรู๋ก็ไม่สามารถติดต่อพี่ได้ ทุกเวลา
อยู่บนนั้นพวกพี่ใกล้กัน
พี่เป็นคนใจอ่อน
ใครมาทำดีด้วย ก็จะตามติด
กรู่เข้าใจ
ว่าพี่เป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ เรียบร้อย นิสัยดี
ใครๆเจอก็รัก
แต่กับการที่กรู๋ได้อ่านบันทึกของผู้หญิงคนนั้นที่เขียนถึงพี่
กรู๋ ช็อค!!!
พอต้องห่างกัน
กรู๋เลยไม่เคยสบายใจเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น