14 กันยายน 2553 เวลา 20.10 น.
เพิ่งกินมื้อเย็นเสร็จ
เหนื่อยมาทั้งวัน
งานด่วนเสิร์ฟมาเรื่อยๆ
หน้ามืด
ปวดหัว เป็นไข้
มาหลายวัน ตั้งแต่ที่ไม่ได้คุยกับเทอ
เวลาอย่างนี้
หากได้พูดคุยกับเทอบ้างคงจะดี
คงหายจากไข้
คงหายเหนื่อย
คุยกับผู้คนมากมาย
แต่ไม่มีใครที่ฉันจะอุ่นใจ
เหมือนเทอ
ตอนนี้เทอคงไม่อยากพูดคุยกับฉัน
ตั้งแต่ฉันส่งไฟล์เพลง ไปให้เทอ
เทอก็มีท่าทีห่างเหิน
เวลาคุย เทอเริ่มคุยสั้นลง
เทอบอกฉันว่าที่โทรมานั้น ไม่ใช่อะไร แต่ที่โทรมาเพียงแค่ต้องการคุยเรื่องทั่วไป
เฮ้อออ คงมาย้ำให่เรารู้ ว่าไม่ควรคิดอะไรมากไปกว่านี้
ความรักเพิ่งเริ่มเข้ามา
แต่แล้วก้ไปซะแล้ว (น้ำตาไหล)
อยากให้ความรักอยู่กับฉัน
แต่ก่อนก็ฝัน ฝัน ฝัน เพียงผู้เดียว
เดี๋ยวนี้ฝันคนเดียวไม่ค่อยได้ ถ้าหากไม่มีเทอเคียงข้าง จะหลับตาเท่าไหร่ก็คงไม่ฝัน
คิดถึง
อยากพูดดคุย
เพิ่งเริ่มรัก
แต่เป็นรักข้างเดียว
ฝันหวานเพียงคนเดียว
หลายวันนี้เทอไม่โทหาฉัน
ฉันก็ไม่กล้าโทไปหาเทอ
ได้แต่รอ รอ รอ
รอโทสับจากเทอ
การที่ไม่ได้คุยกับเทอตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน
เพราะหากคุยกับเทอตอนนี้
ฉันอาจเผลอแสดงน้ำเสียงที่บ่งบอกความในออกมา
ให้มันเป็นเพียงลมวูบเดียวที่พัดผ่านมา
ให้เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เพียงเท่านี้ ก็คงจะดีกว่านี้
เมื่อก่อนอยากโท ก็โท ไม่ได้คิดอะไร
แต่เดี๋ยวนี้อยากโท ก็ไม่กล้าโท
กลัวเทอรู้
กลัวเทอรู้ความในใจ
ปล่อยให้ความรัก คุกรุ่นอยู่ในใจฉันคนเดียวก็พอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น