ทะเลเป็นเช่นใด มิอาจรู้ได้

27 ตุลาคม 2553
เกือบ 1เดือนละ ที่เราไม่ได้คุยกัน
ตั้งแต่วันนั้น
วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม 2553 เวลา 12.45 น.
สายตาเธอวันนั้นบอกให้รู้ว่าเธอเป็นห่วงฉัน
ฉันเสียเธอไปแล้ว
มิตรภาพดีๆ ที่เราเคยมีมันจางหาย
เพราะฉันใจไม่แข็งพอ
ฉันรู้ตัวเองดี ว่าไม่คู่ควรกับเธอ
แต่ก็บังอาจไปคิดกับเธอมากเกินกว่าเพื่อน

พอเธอรู้เข้า เท่านั้นละ เอก็บอกว่าจะหายไปจากชีวิตฉัน
เธอบอกว่า เธอไม่อยากเห็นฉันต้องเจ็บปววดเพราะเธอ
เธอเลือกที่จะเดิน และหายไปจากชีวิตฉันเอง
แม้แต่ความเป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้อง เธอก้ไม่เหลือไว้

เธอเดินไป ก้าวไปอย่างสง่า เธอไปได้สวยเชียว
คิดแล้วเจ็บจิ๊ด
ทำไมเรื่องราวต้องจบลงแบบแย่ๆ
ฉันไม่ควรบอกเธอถึงความลับทั้งหมด
ฉันควรเก็บความลับไว้กับตัวเอง และให้มันจมอยู่กับตัวเองไปจนวันสุดท้าย
หากฉันทำแบบนั้นได้จริง
ฉันคงได้คุยกับเธอ และมีเธอเหมือนเดิม

ตั้งแต่เราจากกันวันนั้น ฉันไม่มีกำลังใจทำอไร
ฉันคิดถึงเธอ
ฉันเสียใจ
ปวดหัว ชีวิตไม่รู้จะไปทางไหนดี

เมื่อเขายังมาวนเวียนอยู่ไม่ไกลตลอด
แต่ทำฉันยังคิดถึงแต่เธอ

ได้แต่รอ
รอว่า สักวันหนึ่ง
ฉันจะได้เจอเธอโดยบังเอิญที่โลตัสอีก

วันที่เธอกลับจากทะเล ก็จะไม่มีวันรู้
วันที่เธอกลับมาบ้านฉันก็ไม่มีวันรู้
ทะเลเป็นอย่างไร ก็ไม่อาจรู้

เมื่อไม่ตัวกลาง
เธอหายไปแล้ว
เธออยู่ที่ไหนสักแห่ง
ฉันรู้ว่าที่ไหน
แต่ไม่อาจรับรู้ได้เลยว่า
ที่ตรงนั้นเป็นเช่นใด

ฉันคิดถึงเธอจริงๆๆ

บันทึกถึงทะเล 6

วันที่15 กันยายน 2553
เวลา 17.35 น.
กลับจากออฟฟิส มาได้สักพักละ
The more I see you The more I love you… แม้จะเป็นเพียงแค่ในฝัน
เมื่อคืนฉันฝันเห็นเทอ อีกแล้ว
แต่ว่าฝันครั้งนี้ ให้ความรู้สึกดีกว่าครั้งก่อนมาก
ในฝัน เทอจ้องมองมาที่ตาฉัน
เทอบอกให้ฉันมองตาเทอกลับ
ตัวฉันสั่น หวั่นไหว
ในฝัน เทอก็ชอบฉัน และเทอก็แสดงท่าทีรู้ว่าฉันก็ชอบเทอ
ฉันมองตาเทอ
เขิน อาย ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
เทอเอามือมาลูบที่แก้มสองข้างของฉัน
ฉันมองเข้าไปที่ลูกตาตี๋ๆสองข้างของเทอ
เทอก็รู้สึกดีกับฉันมากพอกัน

ฉันสะดุ้งตื่นจากฝัน
เป็นแค่ฝันอีกแล้ว
ฝันที่ไม่มีวันจะเป้นจริงได้
เทอ คนที่ไม่เคยหัวใจให้ใคร
เทอไม่เหมือนใคร

เมื่อก่อน ไม่ชอบวิศวะเลย ดว้ยเหตุผล อคติ มากมาย
แต่เทอ…
เป็นคนที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าคนที่เรียนวิศวะ ไม่ได้เซอร์เพียงอย่างเดียว
ยังติสต์อีกต่างหาก
โลกส่วนตัวสูงมาก
เป็นผู้ชายที่ง่ายๆ ติดดิน
ชิล ชิล
สบาย สบาย
เป็นคนมองโลกในแง่ดี
เป็นคนมีเหตุมีผล
เป็นคนใจเย็น อ่อนโยน
มีความเป็นสุภาพบุรุษมากกกกๆๆ ขอย้ำ
อยู่ใกล้ชิดแล้วอบอุ่น
สบายใจเวลาคุยด้วย
อยากมีเทอในทุกๆวัน อยู่ตรงนี้
ไปตลอด.................


แต่
เทอไม่รัก
เทอไม่รักเลย
เทอไม่ได้รักกันเลย
เทอให้เป็นแค่เพื่อนเท่านั้น

มีแต่ภาพเทอลอยมา
ฉันสับสน
ฉันควรจะรักเทอต่อไปไหม
หรือไม่ควรคิดอีกต่อไป

บันทึกถึงทะเล 5

14 กันยายน 2553 เวลา 20.10 น.
เพิ่งกินมื้อเย็นเสร็จ
เหนื่อยมาทั้งวัน
งานด่วนเสิร์ฟมาเรื่อยๆ
หน้ามืด
ปวดหัว เป็นไข้
มาหลายวัน ตั้งแต่ที่ไม่ได้คุยกับเทอ
เวลาอย่างนี้
หากได้พูดคุยกับเทอบ้างคงจะดี
คงหายจากไข้
คงหายเหนื่อย
คุยกับผู้คนมากมาย
แต่ไม่มีใครที่ฉันจะอุ่นใจ
เหมือนเทอ
ตอนนี้เทอคงไม่อยากพูดคุยกับฉัน
ตั้งแต่ฉันส่งไฟล์เพลง ไปให้เทอ
เทอก็มีท่าทีห่างเหิน
เวลาคุย เทอเริ่มคุยสั้นลง
เทอบอกฉันว่าที่โทรมานั้น ไม่ใช่อะไร แต่ที่โทรมาเพียงแค่ต้องการคุยเรื่องทั่วไป
เฮ้อออ คงมาย้ำให่เรารู้ ว่าไม่ควรคิดอะไรมากไปกว่านี้

ความรักเพิ่งเริ่มเข้ามา
แต่แล้วก้ไปซะแล้ว (น้ำตาไหล)
อยากให้ความรักอยู่กับฉัน
แต่ก่อนก็ฝัน ฝัน ฝัน เพียงผู้เดียว
เดี๋ยวนี้ฝันคนเดียวไม่ค่อยได้ ถ้าหากไม่มีเทอเคียงข้าง จะหลับตาเท่าไหร่ก็คงไม่ฝัน

คิดถึง
อยากพูดดคุย
เพิ่งเริ่มรัก
แต่เป็นรักข้างเดียว
ฝันหวานเพียงคนเดียว
หลายวันนี้เทอไม่โทหาฉัน
ฉันก็ไม่กล้าโทไปหาเทอ
ได้แต่รอ รอ รอ
รอโทสับจากเทอ

การที่ไม่ได้คุยกับเทอตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน
เพราะหากคุยกับเทอตอนนี้
ฉันอาจเผลอแสดงน้ำเสียงที่บ่งบอกความในออกมา
ให้มันเป็นเพียงลมวูบเดียวที่พัดผ่านมา
ให้เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เพียงเท่านี้ ก็คงจะดีกว่านี้
เมื่อก่อนอยากโท ก็โท ไม่ได้คิดอะไร
แต่เดี๋ยวนี้อยากโท ก็ไม่กล้าโท
กลัวเทอรู้
กลัวเทอรู้ความในใจ
ปล่อยให้ความรัก คุกรุ่นอยู่ในใจฉันคนเดียวก็พอ

บันทึกถึงทะเล 4

5 กันยายน 2553 21.30 น.
เทอโทรมาหาฉัน
ฉันยิ้ม แอบดีใจ
เทอโทมาถามว่าฉันรู้จักคอนโดชมตะวันแถวมน.หรือไม่
เทอเห็นประกาศในเน็ต
เทอสนใจซื้อ

อยากให้เทอได้ซื้อคอนโดไว้แถวนี้จัง
อยากเจอเทออีกเร็วๆ

กลั้นอารมณ์ข่มใจไม่ให้รักเทอมากไป
ทั้งที่ใจมันยังอยากไปพูดว่ารักอยู่
ไม่กล้าบอกว่า I want You
ได้แค่เพียงแอบรักเทอแบบนี้
แอบลุ้น ว่าเทอจะคิดตรงกันไหม

ไม้ขีดไฟแอบรักดอกทานตะวัน

ฉัน ไม้ขีดไฟ ก้านน้อยผู้เดียวดาย
แอบรักดอกทานตะวัน
แรกแย้มยามบาน อวดแสงตะวัน
ช่างงดงามเกินจะเอ่ย

ดอกเหลืองอำพัน ไม่หันมามอง
แม้เหลียวมา ยังไม่เคย
ฉัน เลยได้แต่ฝัน ข้างเดียว
ดอกไม้จะบาน และหันไปตาม
แต่แสงจากดวงอาทิตย์

จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา
เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง
จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง
สักครั้ง