ตกหลุมรัก

ฉันเป็นอะไรไป
นอนไม่หลับทั้งคืน เพราะคิดถึงเธอ
แอบมีน้ำตา เพราะไปรู้สึกว่า "รัก" เธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันไม่รู้ตัว
เป็นแบบว่าเพื่อนคนนึงแอบรักเธอ
เก็บงำความลับนั้นอยู่ภายใน
ก็ไม่เคยเปิดเผยไป ด้วยกลัวจะเสียใจ จะเสียเธอ
ปิดบังอยู่ตั้งนาน และมันอัดอั้นใจ
ยิ่งเราใกล้ชิดกัน ยิ่งหวั่นไหว
ห่างกันเพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล
ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป...

สายตาเธอที่สบมาที่ฉันเมื่อวาน ทำฉันไหวหวั่น เหลือเกิน
เมื่อวานเราไปกินข้าวด้วยกัน
(ตามปกติ เหมือนทุกครั้งที่เราเคยไปด้วยกัน)
แต่เมื่อวาน ใจฉันสั่น
ฉันมองตาเธอ ฉันเห็นแววตาของเธอคู่นั้น ฉันกลัวเธอรู้ความจริงข้างในใจฉัน
เราสบตากันเหมือนเดิม
แต่ความรู้สึกฉันเปลี่ยนไป
มีความรู้สึกพิเศษเข้ามา
ฉันอบอุ่นใจที่ได้พูดคุยกับเธอ
ฉันสบายใจทุกเรื่อง ทุกปัญหา เมื่อได้ปรึกษาเธอ
ความรู้สึกแบบนี้เริ่มแสดงออกชัดเจนๆ มากขึ้นเรื่อยๆ
อัดอั้นเหลือเกิน ร้องไห้โดยไม่มีเหตุผล
อยากเจอเธออีก แต่แล้วก็ไม่กล้าบอกเธอ
อยากโทรคุยกับเธอดั่งใจต้องการ แต่แล้วก็ไม่กล้าโทร
อยากบอกเธอเกี่ยกับความในใจเหลือเกิน แต่แล้วก็ไม่กล้า

ความรู้สึกแบบนี้ ไม่ได้เกิดกับฉันมานานมาก นานจนฉันคิดว่าตัวเองสามารถรู้สึกดีๆให้ใครสักคนได้มากมายขนาดนี้
ฉันกลัวเธอรู้
กลัวจะเสียเธอไป
กลัวเธอจะว่าฉันเป็นผู้หญิงที่เข้าไปชอบเธอก่อน เหมือนคนอื่นๆ
ฉันเอารูปเธอขึ้นหน้าจอคอม
ฉันแอบรอโทรศัพท์จากเธอ
ฉันอยากคุยกับเธอ ก็ต้องหาธุระเรื่องคุย ก่อนโทรไป
ฉันอยากเจอเธอ แต่ไม่กล้าเอ่ยปากชวน
ฉันอยากไปกินข้าวกับเธอในวันที่ว่างตรงกัน แต่ก็ไม่กล้า
ฉันปวด และร้อนรนที่ใจเหลือเกิน
ฉันกำลังตกหลุมรักเธอ...