StarShine หวนคิดถึงเธอ เพราะเขาไม่รักจริง

เสียงเพลงบรรเลง "StarShine" ดังขึ้นอีกครั้งในรอบหลายเดือน ฉันร้องไห้...ฉันหวัง ... ฉันคิดถึง และนึกถึงเธออยุ่เสมอ อยากให้เรามีวันที่จะมาบรรจบพบเจอกันบ้าง แต่ยิ่งนานวัน ยิ่งดูไกลออกไป สายๆของวันนี้ ฉันลองกดโทรศัพท์ไปหาเธอ และโทรติดด้วย แสดงว่าเธอได้ขึ้นมาบนฝั่งแล้ว เธอรับสาย และเราก็คุยเพียงไม่นาน เธอบอกว่ามีประชุม 14-17 มกราคม 2556 ฉันกลับบ้าน ในช่วงปีใหม่ 17-20 มกราคม 2556 ฉันเอ่ยปากชวนเธอให้ไปงานนี้ด้วยกัน เธอไม่ได้ปฏิเสธซะทีเดียว แต่เธอบอกว่า ถึงวันนั้นถ้างานไม่ยุ่งแล้ว ค่อยว่ากันอีกที เธออาจจะไปตามที่ฉันชวนก็ได้ แบบนี้ฉันก็ฟังดูพอมีความหวังขึ้นมาเล้กน้อย ถึงแม้จะรู้ว่าไม่มีทางเกิดขึ้นจริงเลยสักนิด ฉันบอกเธอทิ้งท้ายในสายว่า ถ้าหากขึ้นไปเที่ยวงานปีใหม่ม้งแถวบ้านฉันให้โทรหาฉันด้วย และเธอก็ตกลง ฉันรู้ว่า บางทีถึงเธอขึ้นมาเที่ยว แต่เธอก้อาจไม่โทรหาฉันเลยก้ได้ แต่ก้ไม่เป็นไร ฉันได้พูด ยังดีกว่าไม่มีโอกาสได้พูด ฉันเฝ้าถามตัวเองตลอดเวลา ว่า คนที่นั่งอยู่ในใจฉันคือใคร ผ่านมาหลายปีแล้ว แต่ก็ยังเป็นเธอ เธอคนเดียว แต่เธอไม่สนใจกันเลย สองปีกว่า ที่ฉันใช้เวลาในวันหยุด เสาร์ อาทิตย์ ส่วนใหญ่ไปกับการอยู่กับ "เขา" จนบางที ฉันก็มองไม่เห็นคุณค่าของตัวเองอีกเลย ฉันไม่รู้ว่าฉันรัก หรือหลงเชา หรือว่าฉันแค่เหงา ทั้งที่เขาเป็นคนเบื่อง่าย และนอกใจฉันอยุ่บ่อยครั้ง แต่ฉันก็ยังไม่มีทางเลือก เพราะเธอไม่ให้ฉันได้เลือก แต่นั่นแหละ มันก็ถูกของเธอ ฉันไม่ควรมีสิทธิได้เลือกเธอเลย เพราะฉันคบอยุ่กับเขาแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ฉันรู้ คือ ฉันไม่มีเป้าหมายชีวิต ไม่มีกำลังใจทำทุกๆอย่าง หลังจากไม่มีเธอในชีวิตของฉัน น้ำตาไหลลงมาเป็นทาง ฉันเสียดาย เสียใจ ทำยังไง ฉันและเะอถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกครั้ง หากวันข้างหน้า ฉันไม่ได้คบเขา หรือใครๆ เธอยังจะกลับมาเป็นเพื่อนมิตร สหายกับฉันเหมือนเดิมมั้ย แต่อะไรๆก็ไม่สำคัญ เท่ากับตอนนี้ ฉันทำใจให้สบาย ไม่ต้องคิดเรื่องเขา และเธอ เขาไม่สนใจฉัน ไม่รับโทรศัพท์ฉัน ไม่โทรหาฉัน และมีใจให้คนอื่น ก็ช่างเขา ส่วนเธอ ไม่สนใจ ไม่โทรหาฉัน ไม่นึกถึงฉัน มองฉันเป็นแค่ผุ้หยิงที่ไม่ดีคนหนึ่ง ไม่มีคุณค่าให้เธอนึกถึง ฉันควรจะไปทางไหน ฉันควรจะรู้แก่ใจดี