ผู้ติดตาม

วันเสาร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

เธอ เธอ และอีกเธอ

ช่วงนี้ สับสน
อะไรหลายอย่างเข้ามาในชีวิต
เธอคนที่มาทำให้ฉันรัก หลง และเจ็บช้ำ
และอีกเธอที่เข้ามาปลอบใจและทำดีกับฉัน
และอีกเธอ คนที่ฉันแค่มองตาก็สั่น หวั่นไหว

ฉันอยากจะคืนดีกับเธอคนแรก แต่ใจมันร้าวไปแล้ว
และความไว้ใจก็ไม่มีอีกต่อไป
พยายามต่อรอยร้าว แต่ความห่างทำให้หมดหนทางที่จะกลับมาดีกันเหมือนเดิม
แต่นั่นละ ยังทำใจยอมรับไม่ได้ กับการต้องเลิก เพราะยังรักเพียงคำเดียว

เธอคนที่สองเข้ามาในรูปแบบคนรู้จัก
เราคุยกันได้แทบทุกเรื่อง
คุยกับเธอแล้วโลกทั้งโลกเหมือนเป็นสีเขียว
(อย่าเพิ่งงง)
โลกใบนี้มีแต่ธรรมชาติ ความสบายตา สบายใจ
เราสองคนท่องไปตามสายลม สายฝน
ท่ามกลางแมกไม้ ภูเขา
เสียงเพลงคลาสสิคเบาๆตลอดเส้นทาง
วันเวลา ทำให้เราสองคนรู้จักกันมากขึ้น
ชอบเพลงแนวเดียวกัน
ชอบธรรมชาติเหมือนกัน
และชอบอะไรอีกหลายๆอย่างเหมือนกัน
แต่แล้ว ฉันก็ทำให้เธอผิดหวัง
ฉันเมาและร้องไห้ต่อหน้าเธอ
เพราะว่าฉันยังเสียใจกับเธอคนแรก
ความรู้สึกดีดีที่เธอมีให้ฉันคงหมดและจบลง

เพียงแค่ได้เห็นแววตาเธอก็ทำให้ใจหวั่นไหว
เธอคนที่สาม คนที่ฉันพยายามห้ามใจ
เราห่างกันสองปี
แต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน
แต่ตอนนี้เหมือนเธอจะคิดกับฉันแค่พี่สาว
แต่ฉันแอบชอบเธอตั้งแต่เห็นเธอหนแรก
ล่าสุด เรากินมื้อเย็นด้วยกัน
เธอลอบมองฉัน
ฉันลอบมองเธอ
ต่างคนต่างหลบสายตา
ฉันคิดไปเองหรือเปล่า ว่าเธอก็มองฉัน
แต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาอีกเช่นกัน
หลังมื้อเย็นเราเดินตลาดนัดข้างมอด้วยกัน
ฉันเงยหน้าขึ้น
เจอะกับสายตาเธอที่กำลังมองมาที่ฉัน
ฉันหลบสายตา
เธอหลบสายตา
แต่
เมื่อคืนฉันโทรหาเธอ
เธอกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง
เขาขอคุยกับฉัน
เขาคิดว่าฉันเป็นอะไรกับเธอหรือเปล่า
เธอบอกว่าเพิ่งรู้จักเขาแค่สามเดือน
แต่เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนกับเธอ
แต่เธอยืนยันว่าไม่ใช่
แนไม่ควรสนใจกับเรื่องเขาใช่ไหม
ฉันควรสนใจแค่เรื่องเธอกับฉัน
ฉันอยากกินมื้อเย็นกับเธออีก
ฉันอยากดูแลเธอ
ฉันควรจู่โจมใช่ไหม
หรือฉันควรนิ่งไว้
และถ้าเธอรู้ความจริง
เธอยังจะคุยกับฉันไหม
หัวใจฉันชุ่มฉ่ำขึ้นมาอีกครั้ง
แต่ ความหวัง การรอคอย ยังอยุ่กับฉัน

ไม่มีความคิดเห็น: