ผู้ติดตาม

วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

แร้นมานก็คงไหวตัวทัน สุดท้ายกรุก็ศูนย์

มึนนนนนนนนน says:
...
มึนนนนนนนนน says:
กินข้าวเที่ยงยัะ
มึนนนนนนนนน says:
ทำไมไม่ทักล่ะ
มึนนนนนนนนน says:
เด๋วนี้ไม่ทักทายกันแล้วหรอ
มึนนนนนนนนน says:
คนเราอะเนาะ
มึนนนนนนนนน says:
ทำกันได้ลงคอ
................... .............. says:
เน็ตไม่ดีอ่ะนะ
................... .............. says:
เน็ตไม่ดีจิงๆ
................... .............. says:
ขออภัยจิงๆ
................... .............. says:
ว่างเหรอ
มึนนนนนนนนน says:
ว่างจิ
................... .............. says:
นี่ทามงานให่ ผอ อยผู่
มึนนนนนนนนน says:
ว่างสำหรีบพี่เสมอ
................... .............. says:
ร้องไห้หรือป่าว เมื่อคืน
มึนนนนนนนนน says:
ไม่
มึนนนนนนนนน says:
แต่อยากรู้ว่าพี่เลือกใคร
มึนนนนนนนนน says:
พี่ไม่ควรจับปลาสองมือนะ
มึนนนนนนนนน says:
กุจะไปเครียสามคน
มึนนนนนนนนน says:
เตรียมตัวไว้นะ
มึนนนนนนนนน says:
ระหว่างนี้พี่ก็ตัดสินใจไปนะ
มึนนนนนนนนน says:
มันถึงเวลาแล้ว
มึนนนนนนนนน says:
ที่เราจะจบเรื่องที่มันยาวนานเหลือเกิน
................... .............. says:
ไม่ต ้องขนาดนั้นหรอก
มึนนนนนนนนน says:
ไม่ได้
................... .............. says:
ได้จิ
มึนนนนนนนนน says:
เพราะว่าพี่ไม่พูดให้เครียสักที
มึนนนนนนนนน says:
ถึงเวลาแล้ว
มึนนนนนนนนน says:
ที่พี่ควรจะเลือก
มึนนนนนนนนน says:
เตรียมตัวไว้นะ
มึนนนนนนนนน says:
แค่พี่พูดว่า"เลิก" หรือว่า"เลือก" สั้นๆๆจบ
มึนนนนนนนนน says:
ต่อหน้ากุ๋และนังนั่น

วันอังคารที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ภาพบาดตา

ออนกันคืนวันอังคารที่ 29 ก.คง 51
Yarkpabpanfa says:
พี่วิ
Yarkpabpanfa says:
เรื่องมานเศร้านะ
Yarkpabpanfa says:
ปล่อยเอาไว้นาน อาจจะไม่ดี
Yarkpabpanfa says:
# สวัสดี!
Yarkpabpanfa says:
" อุ๊วะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า
................... .............. says:
2
................... .............. says:

Yarkpabpanfa says:
'(h5)(h5)(h5)(h5)(h5)
................... .............. says:
งัย
Yarkpabpanfa says:
พี่
Yarkpabpanfa says:
ฟังเพลงอยู่มะ
................... .............. says:
ไม่อ่ะ
Yarkpabpanfa says:
เด๋วจาให้ฟัง
................... .............. says:
ไม่อ่ะ
Yarkpabpanfa says:
ก่อนเราจะเลิก
................... .............. says:
ไม่อยหา
................... .............. says:
ไม่อยากฟัง
Yarkpabpanfa says:
อืม
Yarkpabpanfa says:
ยังมีคนนั้นนั่งอยู่ข้างๆๆพี่ช่ายมะ
Yarkpabpanfa says:
กื๋อตี้ม้งเราเนี่ย มีเสน่ห์เนาะ
................... .............. says:
ไม่มี
................... .............. says:
ไม่มี
Yarkpabpanfa says:
อยู่ใกล้ใคร ก็มีแต่คนรัก
Yarkpabpanfa says:
อยากให้พี่มีความสุข
Yarkpabpanfa says:
เราออนเอมกันแบบนี้แล้วนึกถึงวันแรกที่เรารู้จักเนาะ
................... .............. says:
จาว่าอารัยก็ว่ามาสิ
................... .............. says:
เร็วๆ ง่วงแล้ว
Yarkpabpanfa says:
ตกลงพี่คบกะเขาหรอ
Yarkpabpanfa says:
ทำไมไม่ตอบกุอะ
Yarkpabpanfa says:
เมื่อกี้นี้
................... .............. says:
ไม่ได้คบ
Yarkpabpanfa says:
http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=9469
Yarkpabpanfa says:
แล้วทำไมไม่ตอบเมื่อกี้นี้
................... .............. says:
และจาไม่ได้ยุ่งอารัยกันแล้ว
Yarkpabpanfa says:
ให้รู้กันทั้งสามคน
................... .............. says:
แต่ก้อโทมาหาเรื่องเอง
Yarkpabpanfa says:
แน่ใจหรอ
Yarkpabpanfa says:
แล้วทำไมเขายังฟังอยู่ข้างๆๆพี่อีกล่ะ ตอนกุคุย
................... .............. says:
เพื่อควาวามสบายใจ
Yarkpabpanfa says:
พี่แคร๋มันหรอ
................... .............. says:
ว่ากู๋จา
................... .............. says:
พูดจิงหรือไม่
Yarkpabpanfa says:
แต่พี่ก็ไม่ตอบกุว่าพี่ไม่ได้คบเขาต่อหน้าเขา
................... .............. says:
จาได้ไม่มีปัยหากันอีก
Yarkpabpanfa says:
แต่สุดท้ายพี่ก็ไม่พูด
................... .............. says:
อื่ม
Yarkpabpanfa says:
ปัญหายังไม่จบ
Yarkpabpanfa says:
เพราะว่าพี่ยังไม่พูด
Yarkpabpanfa says:
เชื่อไหม
Yarkpabpanfa says:
พี่
................... .............. says:
คนอื่นจบหมดแล้ว เหลือก้อคนเดียว
................... .............. says:
เรื่องเลยไม่จบ
Yarkpabpanfa says:
กุยังระแวงมั้ง
Yarkpabpanfa says:
เพราะว่าพี่อยู่ใกล้เขา
................... .............. says:
คุ้ยกันไม่รู้จบสิ้น
Yarkpabpanfa says:
แต่เขาบอกว่าเมื่อกี้พี่ออนเอมกะเขา
Yarkpabpanfa says:
แต่ไม่เห็นออนกะกุอะ
................... .............. says:
คุยกัน 2 คำ
Yarkpabpanfa says:
เหมือนพี่แคร์เขามากกว่า
................... .............. says:
ทามงาน
................... .............. says:
ทาใงาน
Yarkpabpanfa says:
แล้วไมไม่ติดต่อมาบ้างเลยนะ
................... .............. says:
ไม่วางมาคุยเล่น
Yarkpabpanfa says:
เอางี้จิ
................... .............. says:
ยังไม่อยากคุย
Yarkpabpanfa says:
ตอนนี้ใจกุแกร่งขึ้นเยอะละ
................... .............. says:
อยากคุยแล้วจาโท
Yarkpabpanfa says:
อยากให้พี่เลือก
Yarkpabpanfa says:
พี่วิคะ

ก่อนจะมีการออนไลน์กะพี่
กุได้โทรหาพี่
พอดีผู้หยิงคนนั้นเป็นคนรับสาย
เลยถามว่าจริงๆแล้วพวกพี่ชอบกันใช่หรือเปล่า
(นี่กุ ยังแค่ต้องการคำพูดจากสองคนนั้น ที่มันจะทำให้กุเจ็บที่สุด เพื่อกุจะได้ทำใจได้)
แต่ผู้หยิงคนนั้นบอกว่าไม่ตอบ
จนได้คุยกะพี่
กุถาม
แต่พี่ไม่ตอบไรเลย
ยังคงได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นอยู่ข้างๆหูพี่
เพราะเสียงมันชัด
ผู้หยิงคนนั้นก็อยากรู้ว่าพี่จะตอบยังไง
เหตุการณ์มันเหมือนตอนที่พี่มาหากุ
แล้วผู้หยิงคนนั้นโทมา
กุก็จะให้พี่พูด แต่พี่ก็เงียบตลอด

พี่อยู่ใกล้ใคร
ก็จะแคร์คนนั้น
พี่กำลังจับปลาสองมือ
ตอนนี้กุคิดว่าพร้อมแล้วที่จะเลิก
แต่ ยังมีแต่
เพราะว่ายังเหลือภาพและคำพูดที่จะทำให้กุลืมและทำใจยอมถอย
กุต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
ภายในต้นเดือนนี้
กุกะไว้ว่าวันเสาร์นี้กุจะขึ้นไป
เพื่อให้ได้เห็นภาพ ว่าพี่เขาอยู่กะคนนั้น
และกุอยากได้ยินจากปากพี่เขาว่า
พี่เขารักคนอื่นมากกว่า
เมื่อนั้นแหละ กุจึงจะทำใจลืมพี่เขาได้

ตั้งตารอวันที่จะได้เห็นภาพบาดตา
นี่แหละ ถึงจะทำให้คนหัวใจบ้าบอของกุ ลืมพี่ได้

วันเสาร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

Zusu Khing: ไนท์

Zusu Khing: ไนท์

สาดดดด

กรุอยากให้เมิงบอกกะกรุ
กรุอยากรู้จากปากเมิง
และอยากเห็นกะตากรุ
แล้วเมื่อไหร่
กรุจึงจารุเรื่องราว
กรุอยากเจอ
กรุจะได้โล่งอกสักที
กรุจะตัดเมิงออกจากชีวิตกรุ แต่ก็ตัดไม่ได้สักที
เมิงควรช่วยกรุนะ
กรุอยากเห็นกะตา
และอยากได้ยินจากปาก
เมิงอย่าทรมานกรุเลยนะ ไอ้เหี้ย
สาดดดดดดดดดด

วันพฤหัสบดีที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

เทอ

ฉันกำลังแอบชอบเทอ
ตอนนี้ฉันกะลังออนเอมกะเทอ
เทอจะรู้บ้างไหม
ว่าฉันอยากเห็นหน้าเทอ
เรานัดเจอกันหลังเทอสอบเสด
แต่ตอนนี้ห้าทุ่มกว่า
ฉันอยากเจอเทอเหลือเกิน

วันจันทร์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ฝ่ามืออรหันต์ แก้มซ้ายนางพญา

เหตุการณืมันเกิดขึ้นเย็นวันเสาร์ที่ผ่านมา

วันพุธที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ความน่าจะเป็นของการเลิกกัน

เรื่องทั้งหมดที่กรุกะลังผะเชินอยุ่นี้
เพือ่นๆกรุทุกคนต่างลงความเห็นว่า กรุสมควร "เลิก"
มานมีทางออกทางเดียวที่กรุจะสามารถออกจากบ่วงนี้ได้

ช่วงนี้ไม่ว่ากรุจะพูดอะไร
จะคุยเรื่องอะไร
พี่เขาก็บอกว่าน่าเบื่อ
หรือว่าจริงๆแล้วกรุก็ทำตัวให้น่าเบื่อ
หรือว่าหัวใจเราสองคนไม่ตรงกันอย่างที่เพื่อนกรุว่า
ในเมื่อหัวใจไม่ตรงกัน
ก็ต้องหันหลังให้กัน
เราไม่สามารถหันหน้าแล้วมาคุยกันได้เลย
ต่างคนต่างไม่เชื่อใจกัน
แต่ที่แน่ๆกรุไม่เชื่อใจพี่เขามากกว่า
แต่เขาจะบ้างานอย่างเดียว
กรุจะ ไม่สิ กรุต้องเลิก
เจ็บทีเดียว
เจ็บอีกแค่ครั้งเดียว
อยู่ห่างกันขนาดนี้
พี่มีคนอยู่ใกล้กว่าคอยดูแลช่วยงาน
ส่วนงานที่พี่ให้กรุช่วย
หมดอารมณ์ที่จะช่วยแล้ว
มันไม่มีความรู้สึกดีๆที่อยากช่วยเหลือเขาอีกต่อไป
ความน่าจะเป็นที่จะเลิกกับพี่เขาจึงมีมากว่าคบต่อไป

ชิบหาย

กรุได้รับเมล์จากไอ้คนเฮงซวยคนนึง
มานถามว่ากรุแปลกใจไหมที่มันส่งเมล์มาหากรุ
มานบอกอีกว่านึกถึงกรุแล้วรู้สึกหวิวๆยังไงไม่รู้
เนื้อความอีเมล์มานว่าอย่างนี้ "แปลกใจหรือป่าวที่ส่งเมล์ให้ ไม่ต้องการอารัยหรอก นึกถึงก้อแล้วรู้สึกหวิวๆยังงัยไม่รู้ สบายดีนะ ยังงัยเสร์ทิต ถ้าไม่เหนื่อยเกินไปจะไปหาแล้วกัน แล้วาเรื่องที่ร้านช่อ เป็นงัยยบ้างไม่ได้ไม่เป็นรัยนะ เอาเป็นเดียวกุ๋ไปเคลียเองก็ได้ ช่วงนี้กู๋งานเยอะตามเคย และอาจยิ่งกว่าเคยอีกน่ะ เพราะว่ามีงานต้องฝึกเด็กเข้าร่วมแข่งขันวิชาการอีกแล้ว งานช้างอีกเหนื่อยกันอีกแล้ว แล้วเจอกันนะ"
เมื่อเช้ากรุอ่านแล้วมานน่าใจหาย
นี่หรอคนที่รักกันเขาคุยกัน
พี่เขาทำตัวเหินห่างกรุมากขึ้นทุกวัน

ก่อนหน้าที่เขาจะส่งความนี้มา
ศุกร์ที่แล้วกรุตัดสินใจโทรไปหา
หลังจากที่เขาเงียบไปนาน
กรุบอกเลิก
เขาเงียบ ไม่ตอบตกลง
ฉันบอกเขาว่าฉันจะเลิกกับเขาแน่นอน
ขอเวลาฉันสักพัก

กรุอ่านอีเมล์แล้วไม่สบายใจ
ตอนกลางวันกรุเลยโทไปถามให้เครีย
เพราะว่าข้องใจ
พี่เขาบอกว่าไม่มีอะไร
และขอไปทำงาน
เขาบอกว่าแค่นี้ทำไมต้องคิดให้เป็นเรื่องใหญ่ มันน่าเบื่อ
กรุบอก กรุก็เบื่อเหมือนกัน
กรุบอก งั้นก็เลือกสักอย่างซิวะ
แมร่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชิบหาย
แมร่งมานทำกะกรุได้
เจ็บจิงเลย

วันเสาร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

เธอ เธอ และอีกเธอ

ช่วงนี้ สับสน
อะไรหลายอย่างเข้ามาในชีวิต
เธอคนที่มาทำให้ฉันรัก หลง และเจ็บช้ำ
และอีกเธอที่เข้ามาปลอบใจและทำดีกับฉัน
และอีกเธอ คนที่ฉันแค่มองตาก็สั่น หวั่นไหว

ฉันอยากจะคืนดีกับเธอคนแรก แต่ใจมันร้าวไปแล้ว
และความไว้ใจก็ไม่มีอีกต่อไป
พยายามต่อรอยร้าว แต่ความห่างทำให้หมดหนทางที่จะกลับมาดีกันเหมือนเดิม
แต่นั่นละ ยังทำใจยอมรับไม่ได้ กับการต้องเลิก เพราะยังรักเพียงคำเดียว

เธอคนที่สองเข้ามาในรูปแบบคนรู้จัก
เราคุยกันได้แทบทุกเรื่อง
คุยกับเธอแล้วโลกทั้งโลกเหมือนเป็นสีเขียว
(อย่าเพิ่งงง)
โลกใบนี้มีแต่ธรรมชาติ ความสบายตา สบายใจ
เราสองคนท่องไปตามสายลม สายฝน
ท่ามกลางแมกไม้ ภูเขา
เสียงเพลงคลาสสิคเบาๆตลอดเส้นทาง
วันเวลา ทำให้เราสองคนรู้จักกันมากขึ้น
ชอบเพลงแนวเดียวกัน
ชอบธรรมชาติเหมือนกัน
และชอบอะไรอีกหลายๆอย่างเหมือนกัน
แต่แล้ว ฉันก็ทำให้เธอผิดหวัง
ฉันเมาและร้องไห้ต่อหน้าเธอ
เพราะว่าฉันยังเสียใจกับเธอคนแรก
ความรู้สึกดีดีที่เธอมีให้ฉันคงหมดและจบลง

เพียงแค่ได้เห็นแววตาเธอก็ทำให้ใจหวั่นไหว
เธอคนที่สาม คนที่ฉันพยายามห้ามใจ
เราห่างกันสองปี
แต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน
แต่ตอนนี้เหมือนเธอจะคิดกับฉันแค่พี่สาว
แต่ฉันแอบชอบเธอตั้งแต่เห็นเธอหนแรก
ล่าสุด เรากินมื้อเย็นด้วยกัน
เธอลอบมองฉัน
ฉันลอบมองเธอ
ต่างคนต่างหลบสายตา
ฉันคิดไปเองหรือเปล่า ว่าเธอก็มองฉัน
แต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาอีกเช่นกัน
หลังมื้อเย็นเราเดินตลาดนัดข้างมอด้วยกัน
ฉันเงยหน้าขึ้น
เจอะกับสายตาเธอที่กำลังมองมาที่ฉัน
ฉันหลบสายตา
เธอหลบสายตา
แต่
เมื่อคืนฉันโทรหาเธอ
เธอกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง
เขาขอคุยกับฉัน
เขาคิดว่าฉันเป็นอะไรกับเธอหรือเปล่า
เธอบอกว่าเพิ่งรู้จักเขาแค่สามเดือน
แต่เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนกับเธอ
แต่เธอยืนยันว่าไม่ใช่
แนไม่ควรสนใจกับเรื่องเขาใช่ไหม
ฉันควรสนใจแค่เรื่องเธอกับฉัน
ฉันอยากกินมื้อเย็นกับเธออีก
ฉันอยากดูแลเธอ
ฉันควรจู่โจมใช่ไหม
หรือฉันควรนิ่งไว้
และถ้าเธอรู้ความจริง
เธอยังจะคุยกับฉันไหม
หัวใจฉันชุ่มฉ่ำขึ้นมาอีกครั้ง
แต่ ความหวัง การรอคอย ยังอยุ่กับฉัน

วันศุกร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

กะรัก-กะฎาคม

เมื่อวานมีเรื่องราวที่สุดแสนวิเศษเกิดขึ้นกับฉัน
มันช่างเป็นวันที่น่าตื่นเต้นที่สุด
มันหวิวๆในใจ
หัวใจฉันมันพองๆ
เมื่อได้นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ
เมื่อต้องสบตากับเธอ
เหมือนทุกอย่างหยุดหมุน หยุดเดินทาง
เธอจะรับรู้เรื่องราวของฉันบ้างไหม
ฉันพยายามหาเรื่องชวนเธอคุย
และเธอก็แสนน่ารัก
รอยยิ้มเธอ
ทรงผมเธอ
สีผิวเธอ
และทั้งหมดที่เป็นเธอ
เธอลอบมองฉันตอนฉันเผลอ
เธอหลบสายตาเมื่อฉันหันไปเจอ
เราเดินตลาดนัดด้วยกัน
และฉันอยากไปกินข้าวกับเธอทุกวัน
ฉันอยากเดินข้างๆเธอ
ฉันอยากเจอเธอทุกๆวัน
ฉันอยากคุยกับเธอทุกคืนก่อนนอน
เดือนนี้
เป็นเดือนแห่งความรัก
ถึงจะไม่ใช่เดือนกุมภา
ก็ชื่อเดือนมันบอกว่าเป็นเดือนกะรักฯ
ฉันกำลังมีความรัก
ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอรับรู้เรื่องราว
และเธอรักฉัน

วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

อึดอัด กดดัน

สองวันแล้วที่กรุปวดหัวข้างซ้าย ปวดหลังและปวดร้าวมาถึงหัวใจ
มันปวดที่หัวใจจริงๆนะคะ
เรื่องราวของกรุและพี่เขาจะดำเนินต่อไปยังไง
ไม่อาจรู้ได้เลย
มันจบไปแล้วหรือว่ายังไม่จบ
แต่เครียดเหลือเกิน
มันเครียดมาก
เครียดมาก โยงไปหลายเรื่อง
เรื่องงาน
เรื่องเศรษฐกิจ
เรื่องอื่นๆ
ประสาทกำลังกัดกินกรุ
สมองจะระเบิดแตกแล้ว
มันอึดอัด
กดดัน