รอเธอที่โลตัส

เดินดูเสื้อผ้าในโลตัส
เดินไปเรื่อยๆ
ไม่เดิน ไม่ใช่จะหาซื้อเสื้อผ้าสักตัว
เพียงแต่
คิดถึงวันนั้น
ช่วงเวลาประมาณกลางเดือนก.พ.53
วันที่เราเจอกันโดยบังเอิญขณะที่ฉันเดินดูเสื้อผ้าที่โลตัส

เธอเดินมาทักฉัน
ฉันดีใจ เพราะไม่ได้คุย ไม่ได้เจอเธอมานานหลายเดือน
พอได้เจอโดยบังเอิญ รู้สึกใจเต้นตุบๆๆ
เริ่มสงสัยในใจว่าทำไมต้องตื่นเต้นที่ได้เจอเธอ
และเราก็ไปกินข้าวด้วยกัน
และเธอก็ขับรถนำหน้ามาส่งฉันจนถึงหน้ามอ
ฉันยิ่งปลื้มเธอมากขึ้น
มากขึ้นๆๆๆ ทุกวัน
จนถึงวันนี้

เมื่อวานไปทำธุระที่โลตัส
เลยแวะเดินโซนที่เราเคยเจอกัน
อยากให้มีเธอเดินมาจากไหนสักที่
มาเจอหน้ากัน
อีกสักครั้ง
แต่ว่ามันคงไม่ถึงเวลา
หากอยากจะเจอเอโดยบังเอิญอีกสักครั้ง
บางทีอาจต้องรอจนถึงวันที่ฉันลืม ว่ารอเจอเธอ
และฉันจะรอวันนั้น
วันที่ได้เจอเธอ ที่โลตัส

แค่ลมปาก ฟ้าก็เปลี่ยนสี

เมื่อคืนเวลาสองทุ่มเศษ
มีเบอร์แปลกโทรมา
และแน่นอน ฉันไม่ได้รับสาย
สักพัก
ก็มีข้อความ "ไม่กล้ารับสายเลยนะ เบญ วันก่อนโทรมามีอะไรป่าว"
คำสั้นๆ
แต่ทำให้รู้เลยว่าเจ้าของเบอร์เป็นใคร
เพราะมีเพียงเทอคนเดียวที่เรียกฉันว่า "เบญ" (หมายถึงดอกเบญจมาศที่ฉันชอบ)

ฉันดีใจ น้อตาคลอเบ้า
รีบกดโทรกลับไปหาเทอทันที
เทอบอกว่าเห็นวันก่อนฉันโทรไปหลายสายแต่ไม่ได้รับ
กลัวฉันจะคิดมากเลยโทรกลับมา

เฮ้อ ทำเป็นเหมือนแคร์ความรู้สึกฉัน เหมือนจะเป็นห่วง แต่ก็ไม่ใช่
เทอตัดพ้อตัวเอง บอกว่าจะเอาไฟล์เพลง กับหนังมาให้ฉัน แต่ก็ยังไม่ได้เอามาให้สักที
ซึ่งนั่นเป็นอะไรที่เราคุยกันมานานแล้ว เทอยังจำได้ เพียงแต่ว่าเทอไม่กล้ามาเจอหน้าฉัน
ก็เลยไม่ได้เอามาให้สักที
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก่อนที่ฉันจะพูดอะไรออกไป
เทอคงไม่หลบหน้าฉันขนาดนี้
ทุกวันนี้แม้แต่บทสนทนาระหว่างเราก็แค่สั้นๆ
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
ฉันจะอยู่ยังไง ถ้าไม่มีเทอเป็นเพื่อน เป็นที่ปรึกษา ฉันผิดมากเลยเหรอ ที่ไปบอกเทอเกี่ยวกับความรู้สึกดีๆที่ฉันมีให้เทอ ฉันผิดด้วยหรอ ที่มีความรู้สึกแบบนี้
ฉันร้องไห้อีกครั้ง ฉันคิดถึงเทอ
ปลายสายเทอบอกว่าลงไปสงขลาแล้ว
และเช้าวันนี้เทอก็จะลงทะเล
ตอนนี้เทอก็คงอย่ที่ทะเลเรียบร้อยแล้ว
เลยยิ่งคิดถึง
ตอนเทอกลับมาบ้านที่นี่ ถึงเราจะไม่ได้เจอกัน
ไม่ได้คุยกันเลย
แต่ฉันก็อุ่นใจว่าเทออยู่ตรงนั้น ไม่ไกลจากที่นี่
เศร้าจัง
พอได้คุนกะเทอ
ฉันก็จำต้องทำเป็นถามโน่นนี่ที่ดูเหมือนเป็นปรึกษาเรื่องที่เทอรู้ แต่ฉันไม่รู้
แต่จริงๆแล้ว ฉันไม่ได้มีธุระอะไรจะปรึกษาเลย
ฉันเพียงแค่อยากได้ยินเสียงเทอ
อยากคุยกับเทอเหมือนเดิมเท่านั้น
ก่อนวางสาย เทอบอกว่าถ้ามีอะไรก็ส่งข้อความไปทางเมล์หรือโทรไปที่ออฟฟิศก็ได้
เพราะมือถือจะไม่มีสัญญาณ

ฉันคิดถึงเทอมากมาย

และได้แต่อยู่กับตัวเอง
ภาวนาขอให้เราได้มาเจอกันโดยบังเอิญอีกครั้ง
และให้ฉันมองหน้าเทอได้เหมือนเดิมตลอดไป
ให้มิตรภาพระหว่างเรากลับมามีเหมือนเดิม
อย่าให้เราสองคนต้องมาเป็นแบบนี้เพียงแค่คำๆเดียวของฉันเลย
ฉันเสียใจ