This shoe is a math of the one in the cupbord

เทอเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเอง
น่ารัก และเท่นิดๆ
คุยเก่ง คุยสนุก แบบว่าคารมเป็นต่อเลยละ
เป็นคนไว้หนวด เครา และจอน
เป็นไปตามแบบฉบับที่ฉันชอบ
สงสัยว่าฉันจะชอบคนที่หน้าตา และรูปลักษณ์ภายนอก
เพราะว่าเทอเป็นคนชอบกินเหล้า จากที่ได้คุยมาบ้าง เห็นเทอบอกว่าเคยติดบุหรี่ และเพิ่งเลิกสูบมาได้ไม่นาน
ส่วนตอนนี้นะ เทอและเพื่อนๆในกลุ่มพากันกินเหล้าบอ่ยมาก
ส่วนเรื่องผู้หญิงนั้น ไม่ต้องพูดถึง มีคนมาชอบเทอตรึมเลย และเทอก็คงมีเก็บไว้ในสต็อคหลายคน
ฉันเลยสรุปได้ว่าเทอ กะล่อน ปลิ้นปล้อน เจ้าชุ้พอตัว
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเลย
เพราะสิ่งที่เทอเป็นอยู่ทั้งหมด
มันเป็นสิ่งที่ฉันหามานาน
ฉันชอบแบบนี้นี่เอง
เทอคือสิ่งที่ฉันรอคอยมานาน
และแล้วรองเท้าอีกข้างที่ฉันตามหามานาน ก้คือเทอนั่นเอง
แต่ไม่รู้ว่าเทอจะยอมอยู่เป็นคู่กับรองเท้าอีกข้างของฉันไหม
รองเท้าอีกข้าง ที่ฉันเก็บไว้อย่างดี เก้บไว้มานาน
ถึงเวลาแล้วที่จะได้เจอคู่รองเท้าที่เข้าคู่สักที

The one

วันนี้นั่งทำงานด้วยใจเหม่อลอย
นั่งนึกถึง คิดถึงทั้งวัน
บางคนอาจฟังดูเป็นเรื่องเล่ยนๆ แต่เชื่อฉันสิ ความรุ้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาจริงๆ
ฉันเป็นเอามากใช่ไหม
หลังจากมื้อเที่ยงเสร็จ ฉันกำลังฟุปที่โต๊ะทำงานเพื่อจะงีบสักหน่อย กะลังงีบและนอนคิดถึงเทอ
และเสียงโทสับก้ดังขึ้น
เทอโทมา
เทอจิงๆด้วย
ปกติเทอไม่เคยโทมาหาฉันตอนกลางวันแบบนี้นะ
เทอโทมาบอกว่าเพิ่งตื่น
และกะลังสั่งข้าวมื้อแรกของวันนี้
ดีใจจัง
ที่เทอโทมา
ดีใจแบบไม่มีเหตุผล
หรือว่าบางทีเหตุผลมันมี แต่ฉันเลือกที่จะไม่พูด
เย็นนี้ฉันคงต้องไปเจอเทอตามที่นัดไว้แหงๆ
เพราะว่าความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวล ตอนนี้ รวมเป็นหนึ่งเดียว ไว้ตรงที่"เทอ"
ต่อไปนี้ ฉันคงไม่พยายามลบเบอร์เทอแล้วละ เป็นไงเป็นกัน
ให้มันค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้ต่อไป

นางสาวไทยมาแล้วจ้า

ช่วงนี้เป็นช่วงรักเด็ก ตามคอนเสปของนางสาวไทย
ตลอด1 ปีที่ผ่านมาชอบน้องปี4คนนึงอย่างเปิดเผย
แต่แล้วอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ถูกแฟนของน้องมันบอกห้ามยุ่ง ห้ามโทหาน้องปี4คนนั้นเด็ดขาด
เลยได้มารู้จักกะน้องปี2คนนี้
คนที่ฉันเพิ่งเขียนถึงครั้งที่แล้วว่า เป็นเหมือนยาเสพติด
ทำให้ฉันติดๆๆๆ

ไม่เคยอยู่ในความคิดเลยนะ กับการที่ต้องมาชอบรุ่นน้อง
เมื่อก่อนตอนอยู่มัธยม เคยมีรุ่นน้องคนนึงมาชอบฉันมากๆ
เป็นรุ่นน้องแค่ปีเดียว แต่ฉันยังรับไม่ได้เลย กับการที่จะต้องคบกะรุ่นน้อง
เลยปฏิเสธเขาไป
ทำไมปีสองปีนี้ ถึงชอบแต่รุ่นน้องเลยน๊า
ปีนี้รุ่นน้องมาแรง!!!
หรือฉัน เปลี่ยนไปแล้ว

ฉันติดยา 'เสพติด'

ช่วงสองอาทิตย์ก่อน ได้รู้จักยาชนิดหนึ่ง เมื่อลองได้เสพด้วยการพูดคุยแล้ว รู้สึกว่าคุยกันถูกคอมาก และเมื่อมาเจอหน้ากันหลังคุยกันวันนั้น ก็ยิ่ง"ติด"



แบบว่าสไตล์นี้ ใช่เลย



เพิ่งรุ้จักกันเพียงอาทิตยืเดียว ก็แอบชอบเขาซะแล้ว แบบว่า"รัก" ก็น่าจะใช้แทนได้เลย

เราไปกิรข้าวด้วยกัน

ไปเดินไนท์ด้วยกัน

ไปนั่งร้านที่ริมน่านด้วยกัน ในค่ำคืนที่สุดแสนโรแมนติค

แล้วก้แยกย้ายกันกลับ

หลังจากนั้น ฉันโทไป

ก้เจอแต่ "รอสาย"

เขาไม่ค่อยอยากรับโทสับฉัน

แถมยังกดตัดสายฉันอีก

แต่ฉันก็ยังโทไปอีก จนเขาต้องกดตัดๆๆๆๆๆ ไปทุกรอบที่ฉันโทไป

ความร้สึกดีๆ ก่อนหน้านี้ ตอนที่ไปเดินไนท์ด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ล่ะ???

มันคืออะไร หรือว่าต่างคนต่างแค่ 'เหงา'

ฉันเลยตัดสินใจทำลายยา 'เสพติด' นั้นทิ้งในคืนนั้นทันที

เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น

และตั้งใจไว้ว่าจะไม่แวะไปข้องเกี่ยวกับ "มัน"อีก

ตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา

ฉันถามตัวเองตลอดเวลา ว่าความสุขที่แท้จิงนั้น คืออะไร

มันคือความสุขจากข้างในใจ การที่ไม่มีใครมาเบียดเบียนหัวใจ ...

และฉันก็ลืมเทอไปแล้ว เบอร์ติดต่อก้ไม่มีแล้ว

มีเวลาอยุ่กับความคิด อยุ่กับตัวเอง และเต็มที่กับงานได้มากขึ้น

แต่แล้ว

เบอร์โทคุ้นๆก็ดังขึ้นมาที่หน้าจอโทสับ

เป็นเบอร์เขานั่นเอง

ตายละ มีคนเอายาเสพติดมาให้ฉันอีกแล้ว

เทอบอกว่าอีก20นาทีจะมาถึงข้างล่างหอ แล้วไปกินข้าวด้วยกัน

และฉันก็ ตอบตกลง

แพ้ใจตัวเอง เฮ้ออ ก็คนมันชอบนี่นา ทำไงได้

เราไปกินข้าวด้วยกันและไปนั่งเล่นที่ลานสมเด็จจนถึงเที่ยงคืน

มันเป็นความสุขชั่วค่ำคืนจริงๆหรือป่าวหนอ

เพราะว่าหลังจากเมื่อคืน ไม่รู้ว่าต่อไปนี้จะเป็นยังไง จะยังมีการกดตัดสายเกิดขึ้นอีกหรือไม่

แต่ ฉันก็ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนั้น

ฉันกำลังหลอกตัวเอง

เหมือนฉันกำลังติดยาเสพติด ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ก็ยังโหยหาตลอดเวลา

พยายามอยากยาแล้ว แต่พอมีคนเอายาเสพติดมาวางตรงหน้า ก็เหมือนเอามาล่อใจคนติดยานั่นเอง

ฉันกำลังแย่...

หลังเที่ยงคืน เทอกลับหอไปแล้ว

แต่เราก็ยังคุยกันจนถึงตี 4

ทั้งๆที่ฉันจะต้องตื่นมาทำงานแต่เช้า

แต่เชื่อไหมว่า ณ ขณะที่ฉันกำลังคุยกะเทอคนนั้น ฉันไม่อยากวางสายโทสับเลย

อยากคุยๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากได้ยินเสียงเขาไปเรื่อยๆ

ไม่ใช่เพราะว่าฉันเหงาหรอกนะ

แต่ฉันรู้สึกได้ว่า คนนี้แหละใช่

ถึงจะไม่ดี ทั้งหมด

แต่แบบนี้แหละ ที่ฉันต้องการ

แต่ว่าความเสียใจคงกำลังจะเกิดขึ้นข้างในใจฉันแน่นอน

ฉันคิดว่ามันจะต้องเป็นเช่นนั้น

วันนี้ฉันมาทำงานด้วยอาการมึนๆ เพราะได้นอนแค่ 3 ชม.



และเย็นนี้ มีนัดๆๆ

ไปดูหนังกับเทออีก

...

แล้วแบบนี้ฉันจะเลิกยาชนิดนี้ได้หรอ